درمان فیبروم رحم

درمان فیبروم رحم

درمان فیبروم رحم چیست؟ فیبروم ها چه علائمی دارند؟فیبروم رشد تومورهای خوش خیم است که در داخل دیواره رحم تشکیل می شود. هفتاد تا 80 درصد زنان بالای 50 سال فیبروئید خواهند داشت. فقط 20 تا 30 درصد علائم فیبروم را دارند.

به طور دقیق مشخص نیست که چرا فیبروم ایجاد می شود، اما هورمون های جنسی، استروژن و پروژسترون نقش اصلی را بازی می کنند. فیبروم به ندرت در دختران قبل از بلوغ و زنان پس از یائسگی رشد می کند. به طور عمده، فیبروم ها مشکلی ایجاد نمی کنند، اما گاهی اوقات با ناباروری، سقط جنین و زایمان زودرس همراه هستند. مشکلات دیگر می تواند شامل دوره های قاعدگی سنگین، طولانی و دردناک باشد.

درمان به اندازه، تعداد و محل فیبروم بستگی دارد، اما می تواند شامل دارو و روشهایی باشد که تحت بی حسی موضعی انجام می شود. لازم به ذکر است که فیبروم به ندرت سرطانی است.

علائم فیبروم چیست؟

اکثر زنان مبتلا به فیبروم علائمی ندارند. هنگامی که علائم وجود دارد، می تواند شامل موارد زیر باشد:

لکه بینی بین دوره ها

درد در هنگام رابطه جنسی

دوره های سنگین قاعدگی، طولانی و دردناک

احساس سنگینی یا فشار در پشت، روده و مثانه

تورم در زیر شکم

عوارض فیبروم چیست؟

فیبروم ها می توانند طیف وسیعی از عوارض را ایجاد کنند، از جمله:

کم خونی

از دست دادن بیش از حد خون در قاعدگی می تواند باعث کم خونی شود. علائم کم خونی شامل نفس نفس، خستگی، رنگ پریدگی است.

مشکلات تکرر ادرار

فیبروئیدهای بزرگ می توانند باعث برآمدگی رحم و فشار دادن آن بر روی مثانه شوند. این می تواند باعث احساس سیری یا ناراحتی و نیاز به دفع ادرار مکرر شود.

ناباروری

 فیبروم ها به روش های مختلفی می توانند در کاشت تخمک بارور اختلال ایجاد کنند.

سقط جنین و زایمان زودرس

 فیبروم می تواند جریان خون به جفت را کاهش دهد و یا با جنین در حال رشد، برای اشغال فضا، رقابت کند.

درمان فیبروم

درمان به اندازه، تعداد و محل فیبروم بستگی دارد، اما می تواند شامل موارد زیر باشد:

اگر فیبروئیدها علائمی ایجاد نکنند و بزرگ نباشند، با گذشت زمان می توان شرایط را برای هرگونه تغییر مشاهده کرد و زیر نظر متخصص زنان بود.

مصرف دارو، ترکیبی از هورمون ها یا سایر داروها می تواند برای کوچک شدن فیبروم قبل از جراحی استفاده شود.

هیستروسکوپی، فیبروئیدها از طریق دهانه رحم با استفاده از هیستروسکوپ (یک تلسکوپ نازک) با یک حلقه برش برداشته می شوند.

سونوگرافی به روش MRI، دستگاه MRI فیبروئیدها را مکان یابی و کنترل می کند و از سونوگرافی برای از بین بردن بافت فیبروم استفاده می شود. این روش بدون بیهوشی انجام می شود، اما دارو برای کمک به آرامش تجویز می شود.

لاپاراسکوپی، یک تلسکوپ نازک از طریق شکم وارد می شود، و از ابزارهای دیگر برای برداشتن فیبروم از شکم در قطعات کوچک استفاده می شود.

جراحی باز، فیبروئیدهای بزرگتر باید از طریق بریدگی شکم برداشته شوند. این روش دیواره رحم را ضعیف کرده و سزارین را برای بارداری های آینده محتمل تر می کند.

هیسترکتومی، برداشتن رحم از طریق جراحی. بارداری بعد از جراحی رحم امکان پذیر نیست.